ළමයා යන්න අප සාමාන්‍යය ජීවිතයේ දී යොදාගනු ලබන්නේ නිශ්චිත අර්ථයකින් නොවන්නට පුළුවන. එහෙත් නීතීයට අනුව ළමයා යනු වයස අවුරුදු දහ අටකට අඩු පුද්ගලයින්ය. වයස අවුරුදු අටකට අඩු වන දරුවකු සමාජීය වශයෙන් අර්ථ දැක්වෙන්නේ බාල වයස්කරුවකු ලෙසටය. එනම් දෙමාපියන් හෝ භාරකරුවකුගේ රැකවරණය හා මඟ පෙන්වීම යටතේ ජීවත් විය යුත්තකු ලෙසය. වයස අවුරුදු අටට අඩු දරුවකු පිළිබඳව නීතිය පිළිගන්නේ නොදරුවකු වශයෙනි. ලොව එක් කලෙක සිතා සිටියේ ළමයා යනු, වැඩිහිටියකුගේ කුඩා අනුරූපයක් ලෙසිනි. නමුත් සිග්මන් ෆ්‍රොයිඞ් විසින් නූතන මනෝ විද්‍යාව සොයාගැනීමත් සමඟ ළමයා යන්න නව අර්ථ දැක්වීනට භාජනව විය. ඒ අනුව ළමයා යනු ළමයෙකු මිස වැඩිහිටියෙකුගේ කුඩා අනුරූපයක් නොවේ යන්න අදහසක් මතුවිය. මේ අනුව පසු කාලීනව ළමයා පිළිබඳව විවිධ අධ්‍යයනයන් සිදු කෙරිණි. එහිදී එක් අවස්ථාවකදී ළමයෙකුගේ සංවර්ධන අවධීන් පහක් දක්වා ඇති අතර එහි වැදගත්කම නම් ඒ ඒ අවධීන්හි දී ළමයාගේ මනස වර්ධනය වීම ක‍්‍රමාණුකූලව සිදුවීමයි. මේ සඳහා පරිසරයෙන් ලැබෙන බලපෑම අති විශාලය. රූපවාහිනිය අයත් වන්නේ ද එම පරිසරයටම ය. ඒ අනුව රූපවාහිනිය මගින් ලැබෙන අයහපත් බලපෑම් ළමයින්ගේ මනසට හානිකර වේ. එම අවධීන්ට අනුව ළමයා එක් එක් වයස් කාණ්ඩවල දී හැසිරෙන ආකාරය, ඉගෙන ගන්නා ආකාරය, සිතුවිලි ක‍්‍රියා කරන ආකාරය හා සමාජානුයෝජනය වන ආකාරය වෙනස් බව හඳුනාගත හැකිය. ළමයා විසින් භාෂාව හා සිරිත් විරිත් ඉගෙන ගන්නේ ළමා වියේ මුල් කාලයේ සිටය. එහිදී ඉගෙනීම ප‍්‍රමුඛතාවයක් ගනී. ළමයින් බොහෝමයක් දෑ ඉගෙන ගනු ලබන්නේ තම වටපිටාවේ පවතින පරිසරයෙනි. සාමාන්‍යයෙන් ළමයාගේ පරිසරයට අයත් වන මූලික ම ස්ථානය වන්නේ තම ගෘහයයි. ඒ අනුව ගෘහය තුළ වසන්නන් මෙන්ම ගෘහය තුළ පවතින මෙවලම් ද ළමයාගේ ඉගෙනීම කෙරෙහි බලපායී. එහිදී වඩාත් බලවත් ගෘහස්ථ උපකරණයක් ලෙස රූපවාහිනිය හඳුනාගත හැකිය. දෙමාපියන්, මිතුරන් හා නෑදෑයන් ආදීන් සමඟ සැසදීමේ දී රූපවාහිනියට ළමයා පිළිබඳ පවතිනුයේ වගකීමෙන් තොර වූ අසීමාන්තික බලයකි. ළමා වයසේ දී රූපවාහිනිය සම්බන්ධයෙන් පරිස්සම් විය යුත්තේ මේ නිසාවෙනි.
රූපවාහිය ළමයාගේ ජීවිතය කෙරෙහි අධ්‍යාත්මික හා භෞතික වශයෙන් හැ`ගීම්,ආකල්ප,හැසිරීම් ආදී වශයෙන් පලපෑම් කරයි. සාමාන්‍යයෙන් ලොව දරුවෝ දිනකට පැය දෙකක් තුනත් අතර කාලයක් රූපවාහිනිය ඉදිරියේ ගත කරති. අවම වශයෙන් සතියකට පැය 25 පමණ රූපවාහිණිය සම`ග ළමයින් ගැවසෙන බව හ`දුනාගෙන තිබේ. ළමයාගේ ආකර්ශනීයම මාධ්‍යය රූප මාධ්‍යය වේ. ළමා සිතතමා අසන දකින දේ වැරැද්දකින් නිවැරැද්දකින් තොරව තම සිත තුළට ඇතුළු කර ගනී. විශේෂයෙන් ශ‍්‍රව්‍ය දේට වඩා දෘශ්‍ය දේ ඔවුන්ගේ පෙළඹීම තීව‍්‍ර කරයි.ඒ අනුව රුපවාහිනියේ දකිනා සියළු දේ සත්‍යය යැයි ඔවුන්ගේ හැ`ගීමයි.
වර්තමාන රූපවාහිනී වෙළ`ද දැන්වීම් නිදර්ශනයට ගනිමින් ඒවා ළමා මනයට කරන බලපෑම් පිළිබ`දව මෙහිදී සාකච්ඡුාවට බ`දුන් වේ. රූපවාහිනී සහ ළමා මනසට කරන බලපෑම් අනිටු ප‍්‍රතිඵල ඇති කරයි. එතුළින් විනාශ වන්නේ එම රටෙහි අනාගතයයි. එම නිසා රූපවාහිනී වෙළ`ද දැන්වීම් නිර්මාණයේ දී මෙන් ම විකාශනයේදී ඒ ස`දහා වගකිව යුතු පුද්ගලයින් හා ආයතන පැහැදිලි දැක්මකින් කටයුතු කළ යුතුය.
